الهه من . . .
کـه دل خشـک و پر از خـار مـرا،زنـده و مـانند بوسـتان و گلـستان می کـند
و قــلب را جــلا می دهــد
مثــل سنــگ زیبــای تـراشخــورده ای کـه
تراشـکار آن را صـیقــل داده اسـت
وبــه آن زیبــایی بخـشـیده
خــدای مـن الهـه مــن
قلــب و جــان مــرا جوری صــیقل ده
که گــویی بــرایم بــودی،هـستـی،خــواهی بــود
پـس عنایتــی فــرما
کـه دل مــن نه بــرای دنیــا بلــکه از هــر چــیز غــافل نشــود
و فقــط و فــقط بـــرای تــو باشــد
و بــرای همیــشه بهـــانه تو را بگـــیرد ...!




