کاروان مـی آیـــد از شــهـر دمـشـق

بر سر خــاکـــ شه ســلطــان عـشـق


کــاروان بـــا خـود ربـــاب آورده اسـت

بـهـر اصـغــر شـیر و آبـــ آورده اسـت


کـاروان آمــد ولـی اکــبر نـداشــت

ام لـیـلا شـبـه پـیـغـمـبر نـداشــت


کـاروان آمــد ولــی شـاهـی نـبـود

بــر بـنـی هاشـم دگـر مـاهـی نـبـود.



اربعــین حـسیــنی برهـمـه شـیعیان اربـاب تسـلیت  باد . . .