می دونید چیه

دو زانــو نشســتم جلو مــزار حـاجی

و درحــالــی کــه اشـکم نــاخودآگــاه میــومد (دسـت خــودم نــبود)

دوست داشــتم قبر حــاجی رو بغــل بگــیرم امـــا نمی شــــد . . .

چــون همــه جــور آدم اونــجا بــود . . .

وقتی مــی خــواستم از حــاجی دور شــم

انگــار یه نــیرویی بین منــو و اون بــود که نــمی تونــستم جــدایی از اونــو تحــمل کــنم

اگــه جلــو خودمــو نگرفتــه بودم بغضم می ترکــید.

واســه همیــن اروم جلــو خودمــو گرفــتم و زیر چشــمام خیس شد!

http://iranjoy.com/wp-content/uploads/2010/04/Ebrahim_Hemat.jpg